Het is maandagochtend en het begin van een drukke week. Alles onder controle denk ik, totdat een bericht van de voorzitter van een bevriende club in de mail verschijnt;  "Een coach van uw vereniging heeft zich verbaal en op social media misdragen tegen onze scheidsrechters”. Weg is mijn goede maandagochtend humeur. Na hoor en wederhoor en overleg met tuchtzaken zijn passende maatregelen getroffen. Dat alles bij elkaar 1,5 uur kost zal de betrokken persoon niet in de gaten hebben.

Dezelfde avond om 22.08 uur verschijnt de naam van een trainer in het telefoonscherm, ik vermoed het ergste. En ja hoor de trainer meldt me dat hij is uitgescholden door een van zijn spelers. Gezien het tijdstip besluit ik het morgenochtend verder op te pakken. De volgende dag ben ik met dit incident weer ruim 1 uur kwijt. Eigen schuld, ligt natuurlijk aan mijn zorgvuldigheid.

Ik heb op deze dinsdag nog een telefonisch gesprek met een bestuurslid van een bevriende verenging over het onderwerp ongewenst gedrag in en rond het veld. We zij het er over eens dat de ‘verhuftering’ die we in de maatschappij zien, in toenemende mate ook op en rond de o zo nette hockeyvelden plaatsvindt. De slijtage van omgangsvormen is een moeilijk omkeerbaar proces, maar we zouden ons niet moeten neerleggen bij deze realiteit. 

De verhuftering op en rond het hockeyveld is een kwestie die de aandacht verdient, omdat het de sfeer van sportiviteit en gezelligheid kan aantasten. Hockey staat bekend als een sport die teamwork, respect en discipline bevordert, maar helaas zien we de laatste jaren een toename van onsportief gedrag en verbaal geweld tijdens of na wedstrijden.

De focus om te winnen bij spelers, ouders en coaches overheerst soms zo sterk dat het respect voor tegenstanders, scheidsrechters en medespelers uit het oog wordt verloren. Resultaat: verbale uitbarstingen, onsportief gedrag en soms zelfs fysiek geweld op het veld. Dat verkeerde voorbeelden op televisie en social media hierin versterken staat buiten kijf. Ouders en coaches hebben een belangrijke verantwoordelijkheid om het juiste voorbeeld te geven en respectvol gedrag te stimuleren.

Om de verhuftering op en rond het hockeyveld tegen te gaan, zijn verschillende maatregelen nodig. Allereerst moeten wij als vereniging streng optreden tegen onsportief gedrag, met duidelijke regels en consequenties voor overtredingen. Daarnaast is het belangrijk om de nadruk te leggen op sportiviteit en respect tijdens trainingen en wedstrijden, zodat deze waarden worden versterkt.

Ouders en coaches belangrijk

Ouders en coaches spelen een belangrijke rol in het bevorderen van een positieve sportcultuur. Zij moeten kinderen aanmoedigen om te genieten van het spel, ongeacht het resultaat, en respectvol gedrag belonen. Bovendien kunnen zij zelf het goede voorbeeld geven door respectvol om te gaan met andere spelers, coaches en scheidsrechters.

Het is belangrijk om bewustwording te creëren over de impact van verhuftering in de sport. Door hierover openlijk te communiceren en actief te werken aan een positieve sportcultuur, kunnen we samen streven naar een omgeving waarin sportiviteit en respect centraal staan, zowel op als rond het hockeyveld.

Het wijzen op regels kan als moralistisch worden gezien en is niet altijd de beste oplossing. Steeds op regels wijzen gaat vervelen en komt kneuterig over. Maar wanneer iemand de regels overtreedt, is dit wel een aanleiding om hier op een andere manier bij stil te staan; in confrontatie met het negatieve ontstaat een besef van het goede.

Laten we, wanneer we geconfronteerd worden met hufterigheid, niet alleen wijzen naar anderen, maar ook naar onszelf kijken en de vraag stellen: wat kan ík doen om bij te dragen aan een betere samenleving? Met deze bewuste benadering kunnen we stap voor stap werken aan een vereniging en sportklimaat waarin respect, empathie en vriendelijkheid de norm zijn. Heeft de maatschappij ook nog wat aan. 

Ik ga weer aan het werk, maar graag tot ziens op Overbos!